NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
بِشْرٌ عَنْ
شُعْبَةَ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ الْمُنْكَدِرِ
عَنْ جَابِرٍ
أَنَّهُ
ذَهَبَ إِلَى
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
فِي دَيْنِ
أَبِيهِ
فَدَقَقْتُ الْبَابَ
فَقَالَ مَنْ
هَذَا قُلْتُ
أَنَا قَالَ
أَنَا أَنَا
كَأَنَّهُ
كَرِهَهُ
Hz. Câbir'den (rivayet
edildiğine göre,
Babası Uhud savaşında
şehid düşünce, babasının alacaklıları borçlarını almak için kapışma
yığıldıkları gün) kendisi babasının borçları(nı erteletmek) için Nebi (s.a.v.)'e
gitti(ği bu olayı Hz. Câbir şöyle anlatıyor:)
Hz. Nebi'in kapısına
varınca kapıyı çaldım. (Hz. Nebi):
Kim o? diye cevap verdi,
(ben de):
Benim, dedim.
Sanki benim bu
cevabımdan hoşlanmamış gibi:
Ben ben! dedi.
Tahric edenler: Buharî,
istizan: Müslim,edeb, Tirmizî, İstizan; İbn Mace, edeb; Ahmed b. Hanbel, III,
363.